Mohd Akmal Alif Azman
No. 104 Taman Seri Murni,
06000 Jitra,
Kedah.
10 Ogos 2012
Kehadapan sahabat- sahabatku yang dikasih, saya disini sihat sejahtera. Saya berharap kamu semua sihat semua hendaknya. Surat saya pada kali ini ingin menceritakan tentang 'pengalaman berterawih bersama- sama rakan di IPDA'.
Saudara dan dari,
Kisah ini berlaku di asrama IPDA, solat terawih berjemaah bersama rakan- rakan.
Allahuakhbar Allahuakhbar...........
Imam : Dah masok solat isyak, jom solat pastu kita solat terawih berjemaah. Amacam, ok?
Anggok setuju dengan penuh tawadhu'.
-sewaktu solat terawih di dalam bilik yang sempit dan terhad-
Imam : Allahuakhbar (bangun daripada sujud kedua untuk rakaat kedua)
Makmum : Allahuakhbar (bangun dan ikut imam)
Khushuk, bangun dengan berhati- hati.. Tiba kepala ana tersangkut dalam kain imam, kainnya udah sampai ke paha.. Buat rilex, kecikkan kepala, henjut dan tros bangon.. Terserlah urat- urat kaki imam.. Sempoi..
Imam : Bismillahirrahmanirrahim.. Alhamdulillah Hirobbil.. (terketar2 separuh badan).. Alhamdu.. Alham..
Saya : -dalam hati- 'Ai, takkan gelak kot.. Mungkin nyamok.. Takpa2'..
Makmum lain turut terketar mengikur gerak- geri imam.. Kedengaran sayut- sayut suara yang aneh.. Menahan gelak, nafas turun naik, peloh membasahi lurah pusat.. tuuuuut.. tuuuutt..
Usolli Sunnatattarawih........
-pen off-
