OH, MY MISTAKE!

Mohd Akmal Alif Azman

No. 104 Taman Seri Murni,

06000 Jitra,

Kedah.

10 Ogos 2012

Kehadapan sahabat- sahabatku yang dikasih, saya disini sihat sejahtera. Saya berharap kamu semua sihat semua hendaknya. Surat saya pada kali ini ingin menceritakan tentang 'pengalaman berterawih bersama- sama rakan di IPDA'.

Saudara dan dari,

Kisah ini berlaku  di asrama IPDA, solat terawih berjemaah bersama rakan- rakan. 

Allahuakhbar Allahuakhbar...........

Imam  : Dah masok solat isyak, jom solat pastu kita solat terawih berjemaah.  Amacam, ok?

Anggok setuju dengan penuh tawadhu'.

-sewaktu solat terawih di dalam bilik yang sempit dan terhad-

Imam     : Allahuakhbar (bangun daripada sujud kedua untuk rakaat kedua)

Makmum : Allahuakhbar (bangun dan ikut imam)

Khushuk, bangun dengan berhati- hati.. Tiba kepala ana tersangkut dalam kain imam, kainnya udah sampai ke paha.. Buat rilex, kecikkan kepala, henjut dan tros bangon.. Terserlah urat- urat kaki imam.. Sempoi..

Imam      : Bismillahirrahmanirrahim.. Alhamdulillah Hirobbil.. (terketar2  separuh badan).. Alhamdu.. Alham..

Saya       : -dalam hati- 'Ai, takkan gelak kot.. Mungkin nyamok.. Takpa2'..

Makmum lain turut terketar mengikur gerak- geri imam.. Kedengaran sayut- sayut suara yang aneh.. Menahan gelak, nafas turun naik, peloh membasahi lurah pusat.. tuuuuut.. tuuuutt..

Usolli Sunnatattarawih........ 

-pen off-